Anlaşmalı Boşanma
- Ana Sayfa
- Hizmetlerimiz
- Anlaşmalı Boşanma
Anlaşmalı Boşanma
Anlaşmalı boşanmayı en kısa şekliyle tanımlayacak olursak, eşlerin boşanmaya ilişkin her konuda mutabık kalarak boşanmalarıdır diyebiliriz. Bu durumda kanun, evilik birliğinin temelinden sarsıldığını ve taraflar gerekli hususlarda anlaşmışlar ise artık evliliğin sürdürülmesinin manasız olduğunu kabul eder.
Anlaşmalı boşanma talep ettiğimizde başvuracağımız merci görevli aile mahkemesidir eğer bulunulan yerde aile mahkemesi yok ise, bu davalara Asliye Hukuk Mahkemeleri, Aile mahkemesi sıfatı ile bakar ve süreci bu mahkemeler yönlendirir.
Anlaşmalı boşanmanın şartlarına bakacak olursak; İlk şartı tarafların en az bir yıldır evli kalmaları gerektiğidir. İkinci şartımız, eşlerin birlikte dava açması veya bir eşin açtığı davayı diğer eşin kabul etmesidir. Bunun başka bir yolu da eşlerden birinin anlaşmalı veya farklı bir sebeple boşanma davası açması ve karşı tarafın da hakim huzurunda bunu kabul etmesidir bu da anlaşmalı boşanma olarak kabul edilir. Üçüncü şart eşlerin mahkemede hazır bulunup hakim huzurunda boşanmak istediklerini söylemeleridir. İki tarafında özgür iradesinin bulunması bu noktada çok önemlidir.
Dördüncü şart ise hakimin, boşanmanın mali sonuçlarına ve çocukların durumuna ilişkin tarafların karara vardıkları hususları onaylamasıdır. Anlaşmalı boşanmak isteyen eşler yukarıda da bahsettiğimiz üzere boşanmanın tüm sonuçlarına ilişkin olarak her konuda anlaşmalıdırlar yani neticede tarafların birbirlerine ödeyecekleri yoksulluk nafakası, iştirak nafakası, maddi ve manevi tazminatlar kararlaştırılmalıdır.
Yine aynı şekilde çocukların velayetine, nafakalarına ve çocuklarla görüşme günlerinin tespit edilmesi konularında da eşler anlaşmış olmalıdır. Sonuçta hâkim, tarafların ve çocukların menfaatlerini göz önünde tutarak bu anlaşmayı onaylar veya gerekli gördüğü değişiklikleri yapabilir. Gerekli görüldüğü durumlarda yapılan değişikliklerin taraflarca da kabulü hâlinde boşanmaya hükmolunur. Burada dikkat edilmesi gereken husus hakimin tamamen tarafların ikrarları ile bağlı olmadığıdır.